Patrzę z okna na ulicę
i widzę młodych ludzi
każdy ma marzenia
każdy ma coś do spełnienia
każdy myśli, że przed nim jego czas
a ja te parę minut układam te parę rymów
życie opowieści kreśli
a ja je potem mogę streścić
mogę innym je obwieścić
bo dostałem rolę narratora
a mogłem być jednym z czytających koran
zamykam zeszyt, bo nadeszła pora
idę z nowym wyzwaniem się uporać.....

Teatr życia rozdaje równo
-nie poradzisz sobie - trudno
trzeba ryzykować
zamiast niszczyć - budować
trzeba się rozwijać
zamiast zabijać - pomagać
i niech rośnie przewaga!
taka pointa, pamiętaj!
-pomożesz zapłakanym,
oni odpłacą tym samym